Μια φορά κι έναν καιρό...όπως τότε έτσι και τώρα

" Μια φορά κι έναν καιρό
στον τόπο τούτο τον μικρό
ζούσαν κάτι φουκαράδες ,
οι ραγιάδες.
Κοτσαμπάσηδες , πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες
κυβερνούσανε τη χώρα , καλή ώρα..."
(Μήτσος Ευθυμιάδης )

Και η τεράστια σημασία της πραγματικής , της ουσιαστικής παιδείας. Τι γίνεται με το ζήτημα της παιδείας σήμερα ; Έχουμε αναλογισθεί τι μαθητές βγάζουμε , ποιες είναι οι μελλούμενες γενιές; Σε τι δρόμους τους οδηγούμε; Η μορφή της εκπαίδευσης που υπηρετούμε έχει αποτύχει. Τι κάνουμε γι αυτό ; Ποιος έχει την ευθύνη για τον λειτουργικό αναλφαβητισμό που όμως έχει απολυτήριο έναν μεγάλο βαθμό; Ποιος έχει ευθύνη για τον ιστορικό αναλφαβητισμό;
Κάποτε οι νεοέλληνες διαφωτιστές πίστευαν πως μόνο μέσω της παιδείας και της μόρφωσης μπορούν οι ραγιάδες να ξυπνήσουν και να ξεσηκωθούν. Σήμερα;

"Αν ήξερα ανάγνωση , γραφή
αν ήταν το σπαθί δικό μου
δεν θα μου τρώγαν τώρα το ψωμί
θα αρνιόμουν την κλεψιά για ριζικό μου...."
(Μήτσος Ευθυμιάδης)