Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Βενετσάνικο

 Στον παλιό της Βενετιάς δρομάκο,
σ΄ένα μαγαζί
μια ζωή περάσαμε μαζί
σε μιαν ώρα μέσα.

Φτερό είχα στο καπέλο μου και δράκο
στα στήθια ασημοκέντητο, κι εσύ
κοντέσσα
του Ζορντάνο Μαντρεπήλια
τα μαντήλια
χρώμα θαλασσί.

Ω τα κρουστά πώς ανασήκωνες μετάξια
απάνω από το πόδι το γραμμένο
μ' εκείνα σου τα χέρια που ήταν άξια
ν' αλείψουν μύρα τον εσταυρωμένο!

Μιλτιάδης Μαλακάσης


Από την προσωπική ανθολογία του Μανόλη Αναγνωστάκη, Η χαμηλή φωνή. Τα λυρικά μιας περασμένης εποχής στους παλιούς ρυθμούς, Νεφέλη 1990


Δεν υπάρχουν σχόλια :