Και να που τα ταξίδια
μείναν μόνο όνειρα
Και να που οι φωνές
και τα τραγούδια σώπασαν
Και να που η ζωή
τώρα κυλάει πιο γρήγορα
Και να που τα παιδιά
και τα παιχνίδια χάθηκαν
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Φταίει η ζωή που είναι μικρή
Ραγίσαν τα φεγγάρια
που χε φέρει η άνοιξη
Μαρμάρωσε το φως
στο τελευταίο νύχτωμα
Φτιασίδι ερωτικό
που θα φοράει το αύριο
Στις πιάτσες της βροχής
που θα πουλιέται Σάββατο
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Φταίει η ζωή που είναι μικρή
Στίχοι: Γιάννης Νικολάου
Μουσική: Γιάννης Νικολάου
Πρώτη εκτέλεση: Λαθρεπιβάτες
Άλλες ερμηνείες: Παντελής Θαλασσινός
7 σχόλια :
Ούτε κι εγώ φταίω...
Αλλά μεγαλώνω αναπότρεπτα και αδιαπραγμάτευτα.
Και μαλακώνει η καρδιά μου.
Και στρογγυλεύουν οι γωνίες μου.
Και γίνομαι απέραντα επιεικής.
Συγχωρητική.
"...Με ρωτάει ο καιρός
Από πού θέλω να περάσει
Πού ακριβώς τονίζομαι
στο γέρνω ή στο γερνώ."
(Κική Δημουλά: Απροσδοκίες. Από το "Χαίρε ποτέ")
Κι όπως μεγαλώνουμε
κι όμορφα παλιώνουμε...
φτάσαμε στ' ανείπωτα,
μην πετάξεις τίποτα...
Δ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Και να που μεγάλωσα:
http://www.youtube.com/watch?v=aYCQ7jnDOUc
Μεγάλωσα:
http://www.youtube.com/watch?v=xGb0vTfbKR4
κ.κ.
Φταίει η ζωή που είναι μικρή.
Φταίω και εγώ που είμαι μικρός.
Που είμαι ακόμα μικρός και ας μεγάλωσα τόσο.
Μια καλησπέρα.
Καλή δύναμη!
Καλή μου κ.κ.(ανώνυμη)
ούτε γέρνω ούτε γερνώ, απλά μεγαλώνω και όμορφα παλιώνω και το τραγούδι αυτό μου αρέσει πάρα πολύ.
Πολύ όμορφα τα τραγούδια που προτείνεις , ευχαριστώ.
Το πρώτο τραγούδι με τους Λαθρεπιβάτες μου θύμισε τις επιθυμίες μου όταν ήμουν μικρή. Έλεγα λοιπόν ότι, όταν μεγαλώσω θα καπνίζω τσιγάρο, θα βάφω τα νύχια μου και θα φοράω ψηλά τακούνια. Ε, όταν μεγάλωσα δεν έκανα ( ευτυχώς) τίποτε από τα τρία!
Την αγάπη μου
Καλό βράδυ
Φταίει η ζωή που είναι μικρή,και ώρες- ώρες συνειδητοποιώ ότι είναι αέρας που περνά.Δεν φταίω όμως εγώ που νιώθω μικρή κι ας μεγαλώνω. Ούτε φταίω που αυτό το συναίσθημα είναι κυρίαρχο.
Την καλησπέρα μου Οικοδόμε
Το μόνο σημάδι του χρόνου που εγώ καταλαβαίνω είναι να βλέπω την κόρη μου να ψηλώνει όλο και περισσότερο και να μην την χωράνε τα παπούτσια της. Αλλιώς θα έλεγα πως έχω μείνει ίδιος. Το ίδιο νιώθω κι όταν αγκαλιάζω τη γυναίκα μου. Είναι ακόμα όπως ήταν 24 χρονών όταν την γνώρισα.
Κοίταξε όμως κι αυτές τις δυστυχισμένες πρώην σταρ που -οι αφελείς- προσπάθησαν να σταματήσουν το χρόνο τι έπαθαν:
http://www.e-go.gr/timeout/article.asp?catid=18149&subid=2&pubid=129090328
Με πρόλαβε ο Θωμάς. Τίποτα δεν έχει αλλάξει αν και τίποτα δεν είναι όπως παλιά.
Εγώ πάντως παρά τον μισό και κάτι αιώνα ζωής, αισθάνομαι ακόμα καινούριος.
Θωμά και Ανορθόγραφε,
καλημέρα και στους δύο.
Αυτό είναι το μυστικό, να μην αφήνουμε το χρόνο να μας διαβρώνει την ψυχή και τα αισθήματα.
Να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή της ζωής μας γιατί η ζωή είναι ωραία σε πείσμα όλων εκείνων που προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο.
Δημοσίευση σχολίου