Είμαι εδώ και σε παρακολουθώ αδιαλείπτως. Είπα όμως να αφήσω τα ποιήματα και τα τραγουδια να μιλάνε άνευ σχολίων (αυτό που πάντοτε κάνουν, άλλωστε) και να μείνω με το συναίσθημα που μου γεννάνε... Καιρός για σιωπή...
http://www.youtube.com/watch?v=BvsX03LOMhI
Αδιόρθωτη πάντως... Να που πάλι δεν μπορώ να αντισταθώ:
ΠΝΟΗ
Σα να ‘µαστε νερό, αέρας Ανταµώσαµε και µοιραστήκαµε Χωρίς να θέλουµε.
∆ε σ’ ήξερα ∆ε µ΄ είχες δει ποτέ, Όµως γίναµε σύντροφοι Μιαν άπειρη στιγµή Που στέγασε κάτι άγνωστο, ∆ικό µας.
∆εν ξέρω τι. Μια σκέψη, ίσως, ίδια Μπορεί την ίδια προσµονή Η µια κοινή µαταίωση.
Πολύ πιο πέρα απ΄ το εγώ και το εσύ Βρεθήκαµε Και, λες, εκδικηθήκαµε αµίλητοι Όσα δε γίνονται όπως τα θέλουµε. ∆ε γνωριζόµασταν
Ώσπου άνοιξαν αιφνίδια ∆ιάλογο τα βλέµµατά Σαν άρχισε να παίζει το ραδιόφωνο Εκείνο το τραγούδι.
Λόγο δεν είπαµε κανένα Κι όµως, για λίγο, Ξαφνικά ανταµώσαµε.
8 σχόλια :
Όλα υπέροχα, τα σημερινά και τα προηγούμενα, οι επιλογές σου (σε ποιήματα και μουσικές) αγγίζουν την καρδιά μου.
Να 'σαι καλά!
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!!!
http://www.youtube.com/watch?v=Usl8OBjH0G4
κ.κ.
Υπέροχος Μάνος Λοΐζος
Μα πού χάθηκες εσύ;
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που με θυμήθηκες και για τις πολύ όμορφες ευχές που μου έστειλες.
Ευχαριστώ και για τα καλά λόγια.
Καλό απόγευμα και να'σαι καλά
Γεια σου Έντμιρ,
να'σαι καλά
Να (και θα) τον θυμόμαστε, Σοφία μου.
Πέρασα να σου ευχηθώ χρόνια καλά, δύναμη και κουράγιο.
Είμαι εδώ και σε παρακολουθώ αδιαλείπτως.
Είπα όμως να αφήσω τα ποιήματα και τα τραγουδια να μιλάνε άνευ σχολίων (αυτό που πάντοτε κάνουν, άλλωστε) και να μείνω με το συναίσθημα που μου γεννάνε...
Καιρός για σιωπή...
http://www.youtube.com/watch?v=BvsX03LOMhI
Αδιόρθωτη πάντως...
Να που πάλι δεν μπορώ να αντισταθώ:
ΠΝΟΗ
Σα να ‘µαστε νερό, αέρας
Ανταµώσαµε και µοιραστήκαµε
Χωρίς να θέλουµε.
∆ε σ’ ήξερα
∆ε µ΄ είχες δει ποτέ,
Όµως γίναµε σύντροφοι
Μιαν άπειρη στιγµή
Που στέγασε κάτι άγνωστο,
∆ικό µας.
∆εν ξέρω τι.
Μια σκέψη, ίσως, ίδια
Μπορεί την ίδια προσµονή
Η µια κοινή µαταίωση.
Πολύ πιο πέρα απ΄ το εγώ και το εσύ
Βρεθήκαµε
Και, λες, εκδικηθήκαµε αµίλητοι
Όσα δε γίνονται όπως τα θέλουµε.
∆ε γνωριζόµασταν
Ώσπου άνοιξαν αιφνίδια
∆ιάλογο τα βλέµµατά
Σαν άρχισε να παίζει το ραδιόφωνο
Εκείνο το τραγούδι.
Λόγο δεν είπαµε κανένα
Κι όµως, για λίγο,
Ξαφνικά ανταµώσαµε.
∆ε µ’ ήξερες
∆ε σ’ είχα δει ποτέ,
Κι όµως,
Είπαµε τόσα.
Μέχρι που ξαφνικά χαθήκαµε
Έτσι, όπως είχαµε βρεθεί.
Χρήστος Κ. Λορέντζος
(ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΜΕ ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ)
κ.κ.
Ευχαριστώ Ελένη για τις ευχές
Να'σαι καλά
Πολύ όμορφο το τραγούδι , αλλά το ποίημα μου άρεσε ιδιαίτερα.
"∆ε µ’ ήξερες
∆ε σ’ είχα δει ποτέ,
Κι όµως,
Είπαµε τόσα."
Να'σαι καλά
Δημοσίευση σχολίου