Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Αιμιλιανός Μονάη, Αλεξανδρεύς, 628–655 μ.X.

Με λόγια, με φυσιογνωμία, και με τρόπους
μια εξαίρετη θα κάμω πανοπλία·
και θ’ αντικρύζω έτσι τους κακούς ανθρώπους
χωρίς να έχω φόβον ή αδυναμία.

Θα θέλουν να με βλάψουν. Aλλά δεν θα ξέρει
κανείς απ’ όσους θα με πλησιάζουν
πού κείνται η πληγές μου, τα τρωτά μου μέρη,
κάτω από τα ψεύδη που θα με σκεπάζουν.—

Pήματα της καυχήσεως του Aιμιλιανού Μονάη.
Άραγε νάκαμε ποτέ την πανοπλία αυτή;
Εν πάση περιπτώσει, δεν την φόρεσε πολύ.
Είκοσι επτά χρονώ, στην Σικελία πέθανε. 


 Κ.Π.Καβάφης (Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Πηγή

( Στον καλό συνάδελφο, τον Κώστα, που μου το υπέδειξε και στην Ελενίτσα)

4 σχόλια :

Ανώνυμος είπε...

Αχ αγαπημένη μου κυρία σήμερα ένιωσα πολύ άσχημα.
Ελενίτσα!!!!

sofia είπε...

Μη μου στεναχωριέσαι Ελενίτσα!

Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο ποίημα.
Δεν το ήξερα καθόλου.

κ.κ.

sofia είπε...

Πολύ ωραίος και ο συμβολισμός του

Να΄σαι καλά καλή μου κ.κ